Mια ατάκα πάνω από ένα καρτούν: «Όλα τα αγόρια του διαολεμένου νέου κόσμου είναι έξω, μωρό μου». Κάτι σαν γελοιογραφία του New Yorker (του FAQ της Νέας Υόρκης, αν δεν το ξέρατε). Όμως πιο στραβοχυμένη, πιο κοντά στην καρικατούρα ή την Art Brut. Και με την παραπάνω φράση ως punch line. Δεν ξεκαρδίζεσαι ακριβώς στα γέλια, ε; Μα το χιούμορ είναι κάτι πολύ υποκειμενικό, μην το ξεχνάτε. Ίσως το πιο δύσκολο, λιγότερο οικουμενικό ή αντικειμενικό κομμάτι της ανθρώπινης δραστηριότητας με σωρεία αποχρώσεων, κρυπτικών μηνυμάτων και ιδεολογικών προβλημάτων. Αυτά όλα τα ξέρατε. Όμως αυτή η γελοιογραφία έχει συνδημιουργηθεί από μια οντότητα Τεχνητής Νοημοσύνης. Δηλαδή όχι μόνον έχει «σχεδιαστεί» (προφανώς αντλώντας πηγές ή έμπνευση από ένα database ανθρώπινων σκίτσων και γελοιογραφιών, αλλά η ίδια οντότητα έχει «γράψει» και το αστείο, κάτι πιθανότατα πρωτοφανές μέχρι τώρα…

Οι άλλοι συνδημιουργοί (εκτός της ΑΙ οντότητες) είναι ο Ιλάν Μανουάχ, εικαστικός καλλιτέχνης και δημιουργός «πραγματικών» κόμικς και ο Γιάννης Συγκλίδης, μηχανικός τεχνητής νοημοσύνης. Το πρότζεκτ συνίσταται σε συνδυασμούς εικόνας – λεζάντας που παράγει ένα δίκτυο GAN (Generative Adversarial Network), μοντέλο βασισμένο σε βαθιά μηχανική μάθηση.Το δίκτυο έχει «εκπαιδευτεί» χρησιμοποιώντας μια βάση δεδομένων με λεζάντες και γελοιογραφίες που βρίσκονται στο διαδίκτυο και στη συνέχεια «μαθαίνει» να δημιουργεί καινούργιες γελοιογραφίες στο στιλ  του New Yorker.

Είτε πρόκειται για τα περίφημα κόμικ στριπ του Gary Larson, είτε για «τις γελοιογραφίες μιας μικρής τοπικής εφημερίδας από έναν άγνωστο καλλιτέχνη, η γελοιογραφία βρίσκει γόνιμο έδαφος στην παραξενιά, στο παράλογο, στο αυθαίρετο  και στο φτηνό τέχνασμα για να μπορέσει να περάσει το μήνυμά της», δηλώνουν οι Μανουάχ and Συγκλίδης μιλώντας στην ιστοσελίδα Hyperallergic.

Για τη συνέχεια δείτε εδώ.