Η Μαριάννα Χαριτωνίδου είναι μεταδιδακτορική ερευνήτρια και επιστημονική υπεύθυνη στο Τμήμα Θεωρίας και Ιστορίας της Τέχνης της Ανωτάτης Σχολής Καλών Τεχνών (θέμα μεταδιδακτορικής έρευνας: Το όραμα ανοικοδόμησης του Κωνσταντίου Α. Δοξιάδη και του Adriano Olivetti στην Ελλάδα και στην Ιταλία: μεταξύ συγκεντρωτικής και μη συγκεντρωτικής πολιτικής).

Έχει εργασθεί ως Λέκτορας στο Τμήμα Αρχιτεκτόνων ETH Zürich, όπου εκπόνησε τη μεταδιδακτορική έρευνα με θέμα The Travelling Architect’s Eye: Photography and Automobile Vision και επιμελήθηκε την έκθεση The View from the Car: Autopia as a New Perceptual Regime (https://viewfromcarexhibition.gta.arch.ethz.ch, ETH Zürich, 5 Μαρτίου-15 Οκτωβρίου 2021).

Παράλληλα, έχει εκπονήσει μεταδιδακτορική έρευνα με θέμα Ο φαντασιωτικός αποδέκτης της αρχιτεκτονικής ως μηχανισμός διερεύνησης του μετα-αποικιακού πολιτισμού: Οι μετασχηματισμοί της ελληνοκεντρικής προσέγγισης στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΕΜΠ. Έχει πάνω από 95 επιστημονικές δημοσιεύσεις. Είναι διδάκτωρ μηχανικός της Σχολής Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του ΕΜΠ (2018), με μεταπτυχιακές σπουδές στην Architectural Association στο Λονδίνο (2010-11) και στη Σχολή Αρχιτεκτόνων Μηχανικών του Εθνικού Μετσόβιου Πολυτεχνείου στην κατεύθυνση «Σχεδιασμός-Χώρος-Πολιτισμός» (2011-2013), και αρχιτέκτων μηχανικός ΑΠΘ (2010).

Έχει παρουσιάσει εισηγήσεις σε πάνω από 96 διεθνή επιστημονικά συνέδρια και έχει πραγματοποιήσει πάνω από 95 επιστημονικές δημοσιεύσεις. Ανάμεσα στις δημοσιεύσεις της είναι: Architectural Drawings as Investigating Devices: Architecture’s Changing Scope in the 20th Century (Routledge, 2023), Drawing and Experiencing Architecture: The Evolving Significance of City’s Inhabitants in the 20th Century (Transcript Publishing, 2022), “Travel to Greece and Polychromy in the 19th Century: Mutations of Ideals of Beauty and Greek Antiquities”, Heritage, 5(2) (2022), “Frank Gehry’s non-trivial drawings as gestures: drawdlings and a kinaesthetic approach to architecture”, Journal of Visual Art Practice, 21(2) (2022), “Mies van der Rohe’s Zeitwille: Baukunst between Universality and Individuality”, Architecture and Culture, 10(2) (2022), “Fantaisies architecturales chez Iakov Tchernikhov : surpasser la mimèsis à travers la phantasia comme agent du progrès”, Nouvelle revue d’esthétique, 27 (2021),  “Takis Zenetos’s Electronic Urbanism and Tele-Activities: Minimizing Transportation as Social Aspiration”, Urban  Science, 5(1) (2021), “Housing Programs for the Poor in Addis Ababa: Urban Commons as a Bridge between Spatial and Social”, Journal of Urban History, 48(6) (2022), “Simultaneously Space and Event: Bernard Tschumi’s Conception of Architecture”, ARENA Journal of Architectural Research, 5(1)(2020), “Interactive art as reflective experience: Imagineers and ultra-technologists as interaction designers”, Visual Resources: An international journal on images and their uses, 36(4) (2020), “The Immediacy of Urban Reality in Postwar Italy: Between Neorealism and Tendenza’s Instrumentalization of Ugliness”, στο Architecture and Ugliness: Anti-Aesthetics and the Ugly in Postmodern Architecture, επ. Wouter Van Acker, Thomas Mical (Bloomsbury Press, 2020), “Music as a Reservoir of Thought’s Materialization: Between Metastaseis and Modulor”, στο Aberrant Nuptials: Deleuze and Artistic Research 2, επ. Paulo de Assis, Paolo Giudici (Leuven University Press, 2019), “Le récit autobiographique d’Aldo Rossi: Introspection ou rétrospection?”, L’Homme & la Société (2018), “Réinventer la posture historique : les débats théoriques à propos de la comparaison et des  transferts”, Espaces et Sociétés 167 (2016), “L’AUA entre le Team 10 et le postmodernisme”, στο Une architecture de l’engagement: l’AUA 1960-1985, επ. Jean-Louis Cohen, Vanessa Grossman, La Découverte/Cité de l’architecture et du patrimoine, 2015).

Για τη λίστα των επιστημονικών της δημοσιεύσεων επισκεφτείτε τον παρακάτω σύνδεσμο: https://charitonidou.com/published-articles-and-chapters/

Email: m.charitonidou@icloud.com

Website: https://charitonidou.com