Απεικονίσεις γυναικείων μορφών στην τέχνη: μέσα από τα βλέμματα των θεατριών του 19ου αιώνα, Online εκδήλωση [Τρίτη 28/3/2023, ώρα 19:00]
Οι Ιστορικοί για την Έρευνα στην Ιστορία των Γυναικών και του Φύλου σας προσκαλούν στην πέμπτη συνάντηση του Β΄ κύκλου των «Συναντήσεων για την Ιστορία των Γυναικών και του Φύλου», με θέμα
Απεικονίσεις γυναικείων μορφών στην τέχνη: μέσα από τα βλέμματα των θεατριών του 19ου αιώνα
Ομιλήτρια η Γλαύκη Γκότση, ιστορικός τέχνης
Σχολιάστρια η Έφη Αβδελά, ιστορικός
Συντονίζει η Άννα Πούπου, ιστορικός κινηματογράφου
Σχολιάστρια η Έφη Αβδελά, ιστορικός
Συντονίζει η Άννα Πούπου, ιστορικός κινηματογράφου
Την Τρίτη 28/3/2023, ώρα 19:00
διαδικτυακά στον σύνδεσμο
διαδικτυακά στον σύνδεσμο
Περίληψη
Από τη δεκαετία του 1970 και μετά οι εικαστικές παραστάσεις γυναικείων μορφών έχουν αποτελέσει αντικείμενο διερεύνησης και ανάλυσης από τις φεμινίστριες ιστορικούς, θεωρητικούς και κριτικούς της τέχνης. Ο φεμινιστικός λόγος ασκεί κριτική στις υπάρχουσες εικόνες γυναικών, επινοεί νέες μεθόδους ερμηνείας τους, ή προτείνει εναλλακτικούς τρόπους απεικόνισης, πέρα από τους κυρίαρχους ανδροκεντρικούς. Τι συνέβαινε άραγε κατά τον 19ο αιώνα; Πώς αντιμετωπίζονταν οι παραστάσεις γυναικών στη ζωγραφική και στη γλυπτική από το γυναικείο κοινό; Οι θεάτριες της εποχής εκείνης αποδέχονταν ή αμφισβητούσαν τα έργα των καλλιτεχνών; Ποιους τύπους γυναικείων μορφών απέρριπταν, ποιους προτιμούσαν και γιατί; Σε ποιο βαθμό η στάση και η επιχειρηματολογία τους συναρτώνται με το φύλο ή με τα σύγχρονά τους αιτήματα για χειραφέτηση; Τα παραπάνω ερωτήματα πραγματεύομαι στην εισήγηση αυτή, αντλώντας από το βιβλίο μου Βλέμματα γυναικών στην τέχνη (1850-1900) (Θεσσαλονίκη, Νησίδες 2022), όπου μελετώ το γυναικείο κοινό της τέχνης στον ελληνικό 19ο αιώνα.
Από τη δεκαετία του 1970 και μετά οι εικαστικές παραστάσεις γυναικείων μορφών έχουν αποτελέσει αντικείμενο διερεύνησης και ανάλυσης από τις φεμινίστριες ιστορικούς, θεωρητικούς και κριτικούς της τέχνης. Ο φεμινιστικός λόγος ασκεί κριτική στις υπάρχουσες εικόνες γυναικών, επινοεί νέες μεθόδους ερμηνείας τους, ή προτείνει εναλλακτικούς τρόπους απεικόνισης, πέρα από τους κυρίαρχους ανδροκεντρικούς. Τι συνέβαινε άραγε κατά τον 19ο αιώνα; Πώς αντιμετωπίζονταν οι παραστάσεις γυναικών στη ζωγραφική και στη γλυπτική από το γυναικείο κοινό; Οι θεάτριες της εποχής εκείνης αποδέχονταν ή αμφισβητούσαν τα έργα των καλλιτεχνών; Ποιους τύπους γυναικείων μορφών απέρριπταν, ποιους προτιμούσαν και γιατί; Σε ποιο βαθμό η στάση και η επιχειρηματολογία τους συναρτώνται με το φύλο ή με τα σύγχρονά τους αιτήματα για χειραφέτηση; Τα παραπάνω ερωτήματα πραγματεύομαι στην εισήγηση αυτή, αντλώντας από το βιβλίο μου Βλέμματα γυναικών στην τέχνη (1850-1900) (Θεσσαλονίκη, Νησίδες 2022), όπου μελετώ το γυναικείο κοινό της τέχνης στον ελληνικό 19ο αιώνα.
Η Γλαύκη Γκότση είναι ιστορικός τέχνης, ακαδημαϊκή υπότροφος του ΔΙΠΑΕ και μέλος ΣΕΠ του ΕΑΠ. Τα ερευνητικά ενδιαφέροντα και οι δημοσιεύσεις της αφορούν κυρίως ζητήματα της νεότερης και της σύγχρονης τέχνης μέσα από την οπτική της ιστορίας των γυναικών και του φύλου.
Η Έφη Αβδελά είναι ιστορικός, Ομότιμη Καθηγήτρια Πανεπιστημίου Κρήτης. Τα ερευνητικά της ενδιαφέροντα και οι δημοσιεύσεις της αφορούν την κοινωνική και πολιτισμική ιστορία του 20ού αιώνα και ειδικότερα την ιστορία του φύλου, του εγκλήματος και της ποινικής δικαιοσύνης, της νεότητας, των εθελοντικών συσσωματώσεων και της κοινωνικής προστασίας.