Η επικεφαλής συντηρήτρια του Μουσείου Τέχνης του Σινσινάτι, Serena Urry, πραγματοποιούσε μια επιθεώρηση ρουτίνας στον πολύτιμο πίνακα του Paul Cézanne «Νεκρή φύση με ψωμί και αυγά», όταν παρατήρησε κάτι περίεργο.

Για ένα έργο τέχνης που χρονολογείται από το 1865, η εμφάνιση μικρών ρωγμών δεν αποτελούσε έκπληξη. Όμως ήταν συγκεντρωμένες σε δύο συγκεκριμένες περιοχές, αντί να κατανέμονται ομοιόμορφα στον καμβά. Επιπλέον, αποκάλυπταν μικροσκοπικές λάμψεις λευκού χρώματος που ξεχώριζαν σε αντίθεση με τη μελαγχολική παλέτα της λεγόμενης «σκοτεινής» περιόδου του Γάλλου ζωγράφου.

«Σκέφτηκα ότι μπορεί να υπάρχει κάτι από κάτω που θα έπρεπε να εξετάσουμε», δήλωσε η Urry σε μια συνέντευξη.

Η συνέχεια εδώ.