Για ένα χρόνο η Jennifer Nelson συνέλεγε τις συσκευασίες και τα υλικά απόβλητα της οικογένειάς της. Ο όγκος και η μάζα που προέκυψε από αυτήν τη διαδικασία υπερβαίνει κατά πολύ το μέγεθος και το βάρος του σώματος της καλλιτέχνιδας. Για τους επόμενους 6 μήνες, η Nelson θα δημιουργήσει με αυτά τα υλικά απορρίμματα γλυπτικές μορφές που να μπορεί να τις φοράει στο σώμα της και να τις κουβαλά μαζί της. Η διαδικασία αυτή αντιπαραβάλλει ευθέως τα υλικά απόβλητα ενός ατόμου με τη σωματική του κλίμακα. Πόσα σκουπίδια παρήγαγα εγώ; Συνιστά επίσης μια μορφή λογοδοσίας — επωμίζεται κανείς κυριολεκτικά το βάρος των συνεπειών του τρόπου ζωής του.

Για να το επιτύχει αυτό, η Nelson επανεξετάζει τα υλικά που χρησιμοποιούμε καθημερινά, απερίσκεπτα και μόνο για μια φορά — διεκδικώντας την υλική και την ενεργειακή τους αξία. Αντί να απωθεί τα σκουπίδια, όπως κάνουμε συνήθως ως κοινωνία, το Waste (Inheritance) [Απόβλητα (Κληρονομιά)] είναι μια διαδικασία ανοιχτή στους επισκέπτες του Μουσείου. Το  κοινό είναι ευπρόσδεκτο στο προσωρινό εργαστήριο, που βρίσκεται μέσα στο Project Room,  για να γίνει μάρτυρας της δημιουργικής διαδικασίας, για να εξετάσει και να χρησιμοποιήσει δημιουργικά αυτά τα υλικά ή απλώς για να καθίσει και να συζητήσει γι’ αυτά. Στο πλαίσιο της πρακτικής της, η καλλιτέχνιδα θα μελετήσει τον κύκλο ζωής αυτών των υλικών —γιατί, για παράδειγμα, ένα φύλλο μεμβράνης περιτυλίγματος έχει προέλευση, ενεργειακό κόστος παραγωγής και υλικά απόβλητα. Επιπλέον έχει μια περιβαλλοντική κληρονομιά, το κόστος της οποίας συνήθως μένει να αποτιμηθεί στο μέλλον. Η Νέλσον θεωρεί ότι αυτά τα υλικά αποτελούν ένα συλλογικό γλυπτό, το οποίο για να κριθεί απαιτεί να εξετάσουμε τις συνέπειες της χρήσης των υλικών καθ’ όλη τη διάρκεια του κύκλου ζωής τους. Το έργο μας καλεί να αναλογιστούμε τις συνέπειες των συνηθειών μας –αποτέλεσμα της καταναλωτικής κουλτούρας – να αποκτήσουμε συναίσθηση των καταναλωτικών μας συνηθειών που γίνονται απερίσκεπτα

Το πρότζεκτ θα φιλοξενεί επίσης ένα μικρό αναγνωστήριο με άρθρα και βιβλία, τα οποία ιχνηλατούν την προέλευση και τα αποτελέσματα της χρήσης μιας ευρείας γκάμας υλικών, που η καλλιτέχνιδα θα μοιραστεί με τα κοινό. Ειδικοί από διαφορετικά πεδία θα προσκληθούν επίσης για να αναλύσουν τα υλικά, ο καθένας μέσα από το πλαίσιο αποτίμησης της επιστήμης του. Πώς ερμηνεύει, λόγου χάρη, ένας αρχαιολόγος τη μάζα σε σχέση με έναν ειδικό της διαχείρισης αποβλήτων; Τι σημαίνει για έναν οικονομολόγο ή για έναν σύμβουλο πένθους; Η Nelson μάς καλεί να κοιτάξουμε εκ νέου αυτό το υλικό επιστρατεύοντας μια ολιστική προσέγγιση ή την πολλαπλή ενεργοποίηση της συλλογικής συνείδησης.  Αυτή η συσσωρευμένη μάζα —τα σκουπίδια— είναι η κληρονομιά που αφήνουμε στο μέλλον.

ΒΙΟΓΡΑΦΙΚΟ

Το έργο της Jennifer Nelson αντλεί από ποικίλα πεδία και διερευνά τις δυνατότητες της κοινωνικής και οικολογικής χορογραφίας. Εξετάζει τις συνέπειες συλλογικών, συχνά ασύνειδων, συμπεριφορών και, επίσης συχνά, συνδέει εμπειρίες προσωπικού πόνου με συστημικές διαδικασίες. Την ενδιαφέρει ιδιαίτερα η παιγνιώδης επαναδιάταξη των κοινωνικών χώρων μέσα από συλλογικές πρωτοβουλίες και οι μετασχηματιστικές δυνατότητες των προσωπικών πράξεων. Το ειλικρινές ενδιαφέρον της για συν-δημιουργία,  και για τις πολιτικές, αισθητικές και κοινωνικές της δυνατότητες, διατρέχει την πρακτική της ως καλλιτέχνη και ως παιδαγωγού.  Η Jennifer Nelson γεννήθηκε στην Πενσυλβάνια και ζει στην Αθήνα από το 2004. Σπούδασε New Genres στο San Francisco Art Institute και έκανε το μεταπτυχιακό της στο University of California, Λος Άντζελες. Έχει λάβει την υποτροφία Guggenheim για τις Εικαστικές Τέχνες και υπήρξε επίσης φιλοξενούμενη καλλιτέχνης στο Stiftung Laurenz-Haus στη Βασιλεία και στο Grand Central Art Center, Cal State University Fullerton.

Είναι μέλος του διδακτικού προσωπικού του Αμερικανικού Κολλεγίου Ελλάδος, όπου βοήθησε στην ίδρυση του προγράμματος Εικαστικών Τεχνών. Ως περφόρμερ, η Nelson έχει χoρέψει με το Feld Ballet στη Νέα Υόρκη και το Ballet du Grand Théatre στη Γενεύη της Ελβετίας.

Επιλεγμένες εκθέσεις και παρουσιάσεις: Everything is in a State of Change, Jennifer Nelson / Janis Rafa, Goethe Institut, Αθήνα (2021), Anatomy of Political Melancholy, Ίδρυμα Schwarz, Ωδείο Αθηνών (2019), No Country for Young Men: Contemporary Greek Art in Times of Crisis, BOZAR, Βρυξέλλες (2014), Social Dream Lab, de Young museum,  San Francisco (2013),Securing a Free State: The Second Amendment Project – Jennifer Nelson, Social Studies 7 ASU Art Museum, Αριζόνα(2011),Transit-4: Dimitris Kotsaras, Jennifer Nelson & Eugenio Tibaldi, Museo MADRE, Νάπολη, και Κρατικό Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης, Θεσσαλονίκη (2010),  Expanded Ecologies: Perspectives in a time of  Emergency, ΕΜΣΤ, Αθήνα (2009), Compilation I, Rosa Barber, Jeanne Faust, Jennifer Nelson, Kunsthalle, Düsseldorf (2006).