Η κλιματική αλλαγή είναι πλέον ο «ελέφαντας στο δωμάτιο». Δεν μπορεί να αγνοήσεις την ύπαρξή της και τις επιπτώσεις που έχει η περιβαλλοντική ρύπανση και καταστροφή στις ζωές μας. Στην Ευρώπη και την Αυστραλία τα καλοκαίρια καίγονται οι δασικές εκτάσεις, στις αρκτικές περιοχές οι πάγοι λιώνουν πιο γρήγορα απ’ το αναμενόμενοι, στις Ανατολικές χώρες οι πλημμύρες είναι δολοφονικές, η Αμερική – όπως και διάφορες χώρες της Ευρώπης – αντιμετωπίζει ιστορικά επίπεδα ξηρασίας, στην Αφρική οι ασθένειες εξαπλώνονται όπως τα κουτσομπολιά στην επαρχία.

Η επιστημονική κοινότητα αναζητώντας δραστικές λύσεις για την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, το τελευταίο διάστημα, έχει στραφεί στην τεχνητή νοημοσύνη και οι εξελίξεις σε αυτό το επίπεδο θα αυξάνονται συνεχώς – όσο θα πνιγόμαστε ή καιγόμαστε – τα επόμενα χρόνια.

Παράλληλα, υπάρχουν μικρά «Γαλατικά» χωριά, οικολογικοί οικισμοί και κοινότητες, που αντιστέκονται στην βιομηχανική και μητροπολιτική στάση ζωής, επενδύοντας σε μία βιώσιμη καθημερινότητα που φαίνεται να έχει περισσότερες ελπίδες επίτευξης στόχων απ’ ότι οι μεγαλειώδεις τεχνολογικές ανακαλύψεις.

Αυτά τα μέρη, είναι αφιερωμένα στην υγιή διαβίωση, που δημιουργεί μια βαθιά σχέση με τη φύση και αναπτύσσεται συλλογικά απ’ την τοπική κοινότητα. Για αυτά τα χωριά, δεν έχει δοθεί ακόμα κάποιος επίσημος τίτλος, και συνήθως αναφέρονται ως “ecovillages”.

Σε κάποια από αυτά πηγαίνουν και backpackers, ψηφιακοί νομάδες, για να εργαστούν και να γίνουν κάτοικοί τους, ανακαλύπτοντας εκεί έναν ονειρικό τρόπο ζωής, μακριά απ’ τον αστικό θόρυβο των πόλεων.

Η συνέχεια εδώ.