Σας προσκαλούμε στα εγκαίνια της ομαδικής έκθεσης στον χώρο Τέχνης Penelope Dallis Gallerie το Σάββατο, 4 Μαρτίου στις 7:00-8:30. Με θέμα Υποκειμενική μνήμη εκθέτουν οι εικαστικοί : Θεώνη Αρφανάκη, Αριστούλα Δάλλη, Βασιλική Μπουτσούκη, Πηνελόπη Δάλλη, Σύνη Βυζοβίτου, Ιωάννης Αργυρίου. _Μιαούλη 53, Τριανδρία, Θεσσαλονίκη. Τηλέφωνα: 6979339711, 2310349988, 2311117147.Εισοδος ελεύθερη. Ώρες λειτουργίας, Δευτέρα, Τετάρτη, Σάββατο 12-2 και Τρίτη, Πέμπτη, Παρασκευή 5-8

Υποκειμενική μνήμη – Subjective recollection

        Μνήμη είναι η δυνατότητα να θυμόμαστε ό,τι έχουμε αντιληφθεί αισθητηριακά. Οι αισθήσεις μας σε συνεργασία με την αντίληψη ορίζουν τη μνήμη του υποκειμένου. Είναι η ικανότητα ανάκλησης εικόνων και αισθητικών ερεθισμάτων όπως αυτά καταγράφτηκαν ή παραλλαγμένα. Η σκέψη, η ομιλία αλλά και ό,τι ονομάζουμε φαντασία έχει ρίζες στη μνήμη. Η μνήμη σχετίζεται με τον χρόνο και τον τόπο. Η αποταμιευμένη ατομική μνήμη αποθηκεύεται τεμνόμενη με όλες τις αξίες και πεποιθήσεις του ατόμου. Η υποκειμενική μνήμη είναι η προσωπική αποθήκευση αναμνήσεων.  Μορφοποιείται και φιλτράρεται πολλές φορές όταν ανασύρουμε εικόνες και συναισθήματα. Σύμφωνα με τον Hegel “ Η θέση της δύναμης της μνήμης εκπροσωπεί έναν μόνιμο πίνακα μιας σειράς εικόνων, σταθεροποιημένο μέσα στη φαντασία…..Το πνεύμα δεν μπορεί να προσεγγίσει γνωσιακά τον εαυτό του, εάν δεν τον έχει καταστήσει πριν αντικείμενό του. Αυτό τον εξαντικειμενικεύοντα ρόλο παίζει η μνήμη.” Επιπρόσθετα θα μπορούσαμε να θέσουμε κάποια ερωτήματα: Γιατί η μνήμη ορίζεται ως καταγραφή; Γίνεται επιλογή στο υλικό καταγραφής;  Έχουμε δυνατότητα να ελέγξουμε το περιεχόμενο της μνήμης μας ή αυτή αναπηδάει αυθαίρετα όταν υπάρξει ερέθισμα; Πως σχετίζεται η μνήμη με τη νόηση; Είναι η μνήμη αναστοχασμός; Η συνεχής επεξεργασία του υλικού της μνήμης αλλάζει το υλικό; Είναι η μνήμη αληθινή και πόσο ο ρόλος της φαντασίας την περιπλέκει; Τόσα και άλλα τόσα ερωτήματα. Η μνήμη είναι ενσωματωμένη πραγματικότητα και βίωμα και σε αντίθεση με το εξωτερικό περιβάλλον το ενσωματωμένο περιβάλλον αλλάζει ανάλογα με τα συναισθήματα. Δεν ενσωματώνουμε τα πράγματα όπως συμβαίνουν αλλά τα πράγματα όπως μας φαίνονται ότι συμβαίνουν, όπως τα αντιλαμβανόμαστε. Όλοι μιλούμε για μνήμη και αναμνήσεις. Εικόνες ή εντυπώσεις τόσο ζωντανές που έρχονται στο τώρα κι ας αφορούν το παρελθόν. Ο τόπος , ο χρόνος και η προσωπική αφήγηση όπως αλληλεπιδρούν γεννούν εικόνες που αυτές με τη σειρά τους δημιουργούν όλες μαζί ένα νέο αφήγημα. Ερείσματα και θηλιές πλεκτού η μνήμη μας όπως εντυπώθηκε μέσα μας και όπως αλλοιώνεται στην πορεία του χρόνου. Ποικίλες και προσωπικές προσεγγίσεις όλες με την ίδια αφετηρία.

 Πηνελόπη Δάλλη

 Εικαστικός, ανεξάρτητη επιμελήτρια